ویژگی های بلندگو
1- احساس
سلام مهمترین کلمه ارتباطی است و بهترین کلمه برای ارتباط انسانی است. سخنرانانی که استفاده از احوالپرسی را نادیده می گیرند باید بدانند که بخش مهمی از ارتباط را از دست داده اند. هر کسی که اجازه دارد کار را تمام کند باید بداند که سخنران موفقی نیست. در دریافت جادو وجود دارد. به خصوص اگر لحن خاصی از انسانیت و نوع دوستی در آن بگذاریم، استقبال خیلی خوب می شود. گاهی سلام تاریکی چندین ساله را برطرف می کند. وقتی سالها با کسی هستی، یک سلام گذشته را به عشق تبدیل می کند. زیرا صبح صلح است و آتش خشم را به عشق تبدیل می کند. کسی که جلوی دوربین تلویزیون و پشت میکروفون رادیو می نشیند و سلام می کند باید بداند که بعد از نام خدا سلام کلمه ارتباطی بسیار خوبی است. کلمه سلام عربی است درود فارسی و یا در زبانهای دیگر هر چه هست اصالت را می دهد تا ارتباط کلامی و غیرکلامی را آغاز کند. سلام یکی از زیباترین کلمات بهشتی است. اگر می خواهی بدانی که می کنی یا نه، اگر می خواهی بدانی که در گفتارت صادق هستی یا نه، ببین به بسمة الرحمن الرحیم و نعمت هایت چه توجهی می کنی؟ سلام حال شما چطور؟ آیا هر روز است؟ آیا کار تعمیر است؟ سخنران نگران است که چگونه امروز در راهروی رادیو سلام کنم تا وارد استودیو بشوم و در راهرو تلویزیون جلوی دوربین بنشینم، چه کلمات جدیدی به کار ببرم و چگونه سخنرانی آرزوهایم را آماده کنم و نماینده ای که باید مطابقت با صدا و صدای گوینده انتخاب سلام مخصوصا برای موسیقی، این بلندگو برنده است. از این لحظه تا آخر عمرت خداوند صد و بیست سال عمر با عظمت عنایت فرماید، یادت باشد از صمیم قلب برای همه نعمتها در هر مکان و در هر مرحله از زندگیت علی الخصوص در برابر بزرگان، و باید از صدقه، دوستی با مردم و عشق به مردم برداشته شود. اگر مردم را دوست ندارید، می تواند در نحوه احوالپرسی شما و نحوه صحبت کردنتان نشان داده شود. در سلام چیزی هست که پیامبر ابتدا سلام خود را نشان داد. به کودکان و بزرگان و دشمنان و دوستان سلام کرد. می دانست در سلام سحر ارتباطی وجود دارد. آیا تا به حال دقت کرده اید که گاهی اوقات هنگام صحبت کردن، کلمات شما به جای جذب مخاطب، او را دفع می کنند! و آیا باعث سردرگمی مخاطب می شود؟ نمی دانم، البته اگر پشت دوربین و میکروفون به این درجه از بینش و بینش رسیده اید، موفق باشید. چند دقیقه است که حرف می زنی، اما حرف هایت ساکت است.
این سردرگمی نتیجه بی احتیاطی شما از ابتدای صحبت شماست.
گاهی اوقات، شما قصد دارید به کسی که بیشتر از همه دوستش دارید سلام کنید، از راه دور به سمت شما می آیند، چگونه به او سلام می کنید و چه احساسی نسبت به سلام کردن به او خواهید داشت. احساس کنید که مشهورترین شخصیت زندگی شما درست در مقابل شماست و به مخاطبان رادیو و تلویزیون سلام می کند. به سه نماز آخر توجه کنید. پیامبر را پیش از خود می بینی، بر او سلام می کنی، سپس به صالحان سلام می کنی. چرا به صالحان سلام می کنی؟ خدایا اگر بخوانیم خود را جزو کسانی می شماریم که در این نماز شکسته بوده اند. خواهیم پیوست. (السلام علیک و علی عبدالصالحین) آخرین سلام، درود بر وجود توست، مبدأ وجود تو، خالق وجودت، و پس از این سلام شنیدی که خداوند متعال به تو پاسخ می دهد. سلام، به تبریک امتیاز دهید.
از کلمات جدید مانند سلام مجدد، سلام مجدد، سلام مجدد، سلام مجدد، سلام مجدد و غیره استفاده نکنید. من نمی دانم این کلمات به چه معناست؟ سلام مجدد یعنی چه؟ همه در بهشت شرفیاب شوند و بروند، همیشه به شما سلام می کنند. سلام من پروردگار مهربانم.
2- مزاج
نگرش متعادل یکی دیگر از ویژگی های یک سخنران است. گوینده به راحتی تحریک نمی شود. این یک شوخی سریع و خنده دار نیست. برداشتن آن از فر عمیق و سخت بود. یک و دو انجام نداد و فقط می توان گفت که تعادل روانی وجود دارد برخی افراد قابل پیش بینی نیستند. اما سخنران حدس می زند. می دانیم که او صبور و متعادل است. اگر فردی هستید که به راحتی گریه می کنید، زود عصبانی می شوید، تحمل کمی درد را ندارید. متوجه باشید که این چیزی بیش از ایجاد تعادل در رفتار گوینده است. برخی از سخنرانان بسیار مهم هستند. مردم اغلب از من می پرسند که در کار من چه اتفاقی افتاده است، چه اتفاقی افتاده است، چه نقطه ضعفی داشته است؟ نپرس چقدر قوی است؟
یکی از معیارهای یک شخصیت متعادل این است که هرگز متواضع نباشید و دوم اینکه پذیرای انتقاد باشید. اگر کسی نکته ای را به شما می گوید، توجه کنید گاهی اوقات پنج نفر نکته ای را به شما یادآوری می کنند، باید سعی کنید آن را سریع حل کنید. این کار شخصیت شما را تقویت می کند.
3- اصالت
صداقت بسیار مهم است. صادق باشید، با مردم صادقانه و منصفانه و صادقانه رفتار کنید، دو رو نباشید. تشخیص دروغگوها آسان است، کلمه بسیار بدی است، دروغگو... مثالی می زنم:
یکی از سخنرانان و مجریان ما برنامه ای را در ماه رمضان ساخت. یکی از آن سخنرانانی که نسبت به مردم ابراز تواضع کرد و گفت من مردم را دوست دارم و آدم کوچکی هستم. گفتم خدای ناکرده اگر راست می گوید خیلی متواضع است. یک روز روی سن ایستاده بود و با یک نفر دیگر برنامه ماه رمضان را اجرا می کرد. دوربین این صحنه را از زاویه دید وسیع نشان داد، این یک مهمانی در سالن کنفرانس بود. میدونی دوربین خیلی بی رحمه همه چیزو نشون میده و این صحنه رو نشون میده... میگفت من مردم رو دوست دارم و... نوجوان در بین جمعیت ایستاد و راه رفت و رفت و راه رفت تا به سن رسید. در حالی که به آرامی از پله ها بالا می رفت، پسر حدودا دوازده یا سیزده ساله بود. پسر بلند شد و این مجری را نگه داشت. دستش را روی شانه مجری گذاشت در آن لحظه ما به عنوان بیننده احساس کردیم که پسر نابینا شده است. این مجری پرمدعا که میگه مردم رو دوست دارم اینجوری رفتار کرد و حرف زد میکروفون رو کنار زد و با تلخی به پسری که اومد اینجا گفت: آره چی میگی؟ "باشه، باشه، بریم، این... کی گفته باید بیاد؟" او نمی دانست که جلوی دوربین است. مگه تو همون معشوقه پنج دقیقه پیش نیستی؟ یکی از همین عاشقا اومد اینجوری رفتار کنی؟ یک جایی حرف یک مرد باز می شود. یا آن را در ما درست کنید یا زیاد خواسته نکنید. صداقت یعنی همین
4- بنیادهای مذهبی و ملی.
یکی دیگر از ویژگی های شخصیتی مجری رادیو، وجود مبانی دینی و ملی است. ما باید به چیزی اعتقاد داشته باشیم. بدون همه چیز ما نمی توانیم کشورمان را دوست داشته باشیم، نمی توانیم دین خود را دوست داشته باشیم. بیایید اسلام را با جان و دل بپذیریم. مثلاً اگر گوینده صبح روز میلاد امام زمان (عج) درباره امام زمان (عج) صحبت می کند، باید طعنه ای در صدای او وجود داشته باشد تا واقعاً احساس کند که در جشن تولد شرکت می کند نه اینکه این یک صحنه باشد. از صحنه سازی خودداری کنید زیرا یکی از خطرناک ترین اتفاقاتی است که ممکن است برای صدا و سیما در مراسم مذهبی رخ دهد. افرادی که هنگام ارائه یا سخنرانی ریاکار هستند، بیش از همه مورد نفرت قرار می گیرند. من دو سه هنرمند را می شناسم که هنگام اجرا صدای ریا می کنند. مردم از آنها متنفرند گاهی ریا به سختی دیده می شود، مانند مورچه سیاهی که در شب تاریک روی سنگ سیاه حرکت می کند. سخنان سخنران نشان می دهد که آیا او دین اسلام را دوست دارد یا نه، آیا عناصری از فرهنگ کشورش را دوست دارد یا نه. مثلا دیوان مجری برای اینکه با رفتارش رضایت مخاطب را جلب کند، حافظ را در دست می گیرد. هنرمندانی که عمیقاً حافظ را دوست دارند و دیوان حافظ را چارچوب فرهنگی خود می دانند، چه دوربین آن را نشان دهد و چه ندهد، از ابتدا تا انتها به این کتاب احترام می گذارند، اما هنرمندانی که آن را کارگردانی می کنند به آن احترام می گذارند. . مثلاً دیوان را باز می کنند، غزل می خوانند (گاهی در آنچه می خوانند اشتباه می خوانند و مبالغه می کنند) و وقتی تمام می شود می گویند: خوب بینندگان عزیز، بیایید امروز به اصل گفتارمان برویم و حرف خودمان را شروع کنیم. سخنرانی در حالی که این مدیر اجرایی حتی دیوان حافظ را آنطور که باید اداره نمی کرد. براش مهم نبود چیکار میکنه اما بعد عده ای از اولین مجریان روشن که دربار حافظ را با وقار خاصی می گیرند، آن را باز می کنند. قاریان بزرگ قرآن را بشنوند، قرآن را حفظ می کنند، اما به احترام خود کتاب، قرآن را باز می کنند و نگاه می کنند. شاید این سوره نباشد، اما مؤدبانه است. در خواندن شادی می یابند و شادی می بخشند، اما مؤدبانه به صفحات مقدس قرآن نگاه می کنند. حافظ خوان باید بعد از خواندن کتاب را مؤدبانه ببندد و با وقار و احترام آن را نگه دارد و خیلی آرام آن را برگرداند. هنگام مطالعه و ارائه به این نکات ظریف در رفتار خود توجه کنید. مردم می فهمند این را شعار درونی خود قرار دهید که مردم همه چیز را از میکروفن های رادیویی و گیرنده های رادیویی خود بفهمند. سخنرانانی هستند که بعد از پانزده بیست سال سخنرانی و اجرا می روند و حتی یک نگاه دوم هم به آنها نمی رسد. این واقعیت که هیچکس به آنها اهمیت نمی دهد چندین پیام دارد: 1. بدانید که مردم شما را به یاد نمی آورند، پس برای خدا کار کنید. 2- میدونی چرا تذکر نمیدن؟ چون برای مردم کار نکردی. قبلاً گفتم: برای خدا کار کن، برای مردم کار کن. وقتی این اتفاق می افتد، درهای موفقیت و محبوبیت به روی شما باز می شود، نه شهرت. با شهرت بیگانه باشید. محبوب می شوند
5- تعادل عاطفی
هیچ سخنران و خبرنگاری حق ندارد پشت میکروفن و جلوی دوربین صدا و سیما احساساتی باشد. گوینده باید تا مرز خشم برود، اما عصبانیت او نباید منفجر شود. گوینده باید بخندد اما نخندد. برو تا مرز نهیب، اما نهیب نباش. گریه کردن، احساساتی بودن، احساساتی بودن و عصبانیت زیاد برای مجری قوی نیست، مثل فلان تنبل بازی که بعضی ها می مانند و گریه می کنند. مخصوصاً در اخبار مثلاً درباره زلزله گوینده می خواهد بیان کند، بیان کند. خبرنگار می خواهد اعلام کند خوب انجامش بده. مردم کشور به اطلاعاتی که شما ارائه می دهید نیاز دارند، نه احساسات شما. آنها می‌خواهند کمک کنند، کارهایی برای انجام دادن دارند، می‌خواهند اطلاعاتی در مورد آنچه دقیقاً باید انجام دهند را ببینند. اگر بایستید و گریه کنید هیچ مشکلی حل نمی شود. چند دقیقه ای می ایستی، گزارش می دهی، دقیق و با اطمینان حرف می زنی... آخه ما بدبختیم، بیچاره ایم، دنیا داره تموم میشه... هیچی، کاری نمی کنیم. آیا آمار و ارقام دقیقی ارائه می دهید و در این مورد چه احساسی دارید؟ گزارشت که تمام می شود، به گوشه ای می روی و برای خودت گریه می کنی، اما جلوی مردم اینطور نیست.
هیچکس نباید شک کند. نگران این نباشید که چگونه احساسات و عواطف گوینده را پنهان کنید. هم گوینده، هم گزارشگر، هم مجری خبر و هم گزارشگر به قدرت ذهنی نیاز دارند تا در لحظات مهم کشور با صدای بلند، منطقی و بی فکر صحبت کنند.
6- اعتماد به نفس
افرادی که بر اساس باورهای ذهنی خود رفتار می کنند (باورهایی که شما در ذهن خود دارید، باور یا پذیرش چیزی) پس از آن عمل و رفتار، احساس رضایت می کنند و این احساس رضایت به آنها آرامش می دهد. میدونی دو راه یعنی چی؟ نقش بازی یعنی چه؟ یعنی انجام کاری که در خودم قبول ندارم و این درگیری تبدیل به یک بحران روحی و درگیری دائم با خودم می شود. احترام به خود یعنی دوست داشتن خودم با هر آنچه دارم. عشق به خود با از خود راضی بودن متفاوت است. به خودت علاقه داشته باش و خودت را همان طور که هستی بپذیر. به خودت احترام بگذار.
میخوای بدونی خودتو دوست داری یا نه؟ میخوای بدونی خودتو دوست داری یا نه؟ ببینید، آیا شما پذیرای انتقاد هستید؟ آیا می خواهید رشد کنید؟ اگر کسی به شما یادآوری کند خوشحال می شوید؟ اگر خوشحال نیستید، اگر از انتقاد اجتناب می کنید، اگر انتقاد پذیر نیستید، پس خودتان را دوست ندارید، خودتان را دوست ندارید و برای خود ارزشی قائل نیستید، اما تحقیر خاصی دارید. داخل و ترسناک است تشخیص اینکه آیا انسان خودش را دوست دارد یا نه بسیار آسان است. این با عشق خودخواهانه که با ارضای خود بیرونی انگیزه دارد متفاوت است. ارضای خود یک انگیزه بیرونی است، اما عزت نفس انگیزه ای درونی است، انگیزه توانمندسازی و سپاسگزاری از نعمت های خداوند. می‌خواهد بگوید دوستت دارم، کارم را دوست دارم، از آنجا فرار می‌کند، به فکر سرنگونی همکارش است، نمی‌خواهد برای همکارش آنجا کمی ارتقا پیدا کند. خود ارزیابی آسان است. ببین وقتی دوستت برنامه خیلی موفقی میده تو میری ازش تعریف میکنی؟ اگر این کار را می کنید، بدانید که شما فردی با شخصیت هستید. روحت سالم، دلت سالم، راست می گویی، به جای خوبی آمده ای.
7- شجاعت در دهان
به گزارش بی بی سی، شوخ طبعی گوینده نوجوان یکی از ویژگی های گوینده است. یادت هست وقتی گفتم «عجله خشم نکن، زود عصبانی نشو و زود به شادی کاذب نرسی؟» پوست کلفت را بر اساس معیارهای فرهنگی خود تفسیر می کنیم: شجاعت در صحبت کردن، شجاعت در زمان حال.
اگر خنده ندارید، اولین آسیبی که به شما می‌زند این است که تحسین شما را کم کند. یکی از ویژگی های شخصیت گوینده تحسین است. در کنار شوخ طبعی، تحسین نیز لازم است.
خنده خود را مدیریت کنید خندیدن مداوم باعث کاهش اضطراب شما می شود. وقتی ابروهایتان را در هم می‌کشید، شفافیت چهره‌تان را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود نامتعادل به نظر برسید. اگر مغرور باشی، منفور می شوی. ولی غرور خوبه غرور در فارسی معنای مثبت دارد اما در عربی نه. در قرآن می فرماید: «یا الناس غرق بالکریمکم». ای مرد، چه چیزی باعث شده که به خدایت افتخار کنی؟ این منفی است، اما فردی که در سخنان خود غرور شخصی دارد، می تواند از غرور ملی کشورش نیز دفاع کند.